Je kunt zeggen wat je wilt, maar mijn moeder is toch echt de allerliefste! Moeder Gerritje.
Mijn moeder is er één uit duizenden. Altijd stond ze voor me klaar, was altijd zo enthousiast over alles wat ik deed, had geen hoge doelen voor mij, uitsluitend het allerhoogste doel: als jij maar gelukkig bent. Verder kon alles, mocht alles... nou ja, alles. Ik moest wel altijd mijn schoenen uitdoen voordat ik naar binnen kwam, moest na elke maaltijd heel goed mijn tandenpoetsen en op zaterdag mijn kamer, die van mijn broer en de garage opruimen... verder, ja verder, mocht ik alles. Figuurzagen op mijn kamer [weet je hoeveel zaagsel er dan je bed invliegt] schilderen op mijn slaapkamer, planten kweken in kleine potjes [54 stuks in de vensterbank], konijnenhokken timmeren, met de barbies op de vloer en dan laten staan, omdat het zo mooi was... Nee, kom niet aan mijn moedertjelief. Toen ik ziek was, zat ze naast me, hield mijn hand vast en ging huilen als ik ook ging huilen. In alles benadert zij elk lichtpuntje. Zelfmedelijden mag heel even van haar, maar dan is het klaar. Echt klaar. Elke mens heeft teveel ontvangen om dankbaar voor te kunnen zijn. Elk mens.
Daarom en nog meer hou ik zoveel van mijn moeder.
En op moederdag krijgt zij van mij een gesigneerde versie van iK KLEUR JOU [2e druk] zodat ook zij op 80-jarige leeftijd weer even jong kan zijn en kleur kan geven aan haar dag.